Wednesday, October 21, 2015

Roaster of Love #BNior


NC-17 #BNior #Charliebestr    
 

"พี่เขาเรียกเราไปทำไมกันนะ..."จินยองถามตัวเองในใจทันทีที่ได้ับข้อความจากรุ่นพี่ที่รู้จักกันดีอย่างเจบี...   เขาตั้งสติครู่หนึ่งก่อนจะยกจอโทรศัพท์ขึ้นมาอ่านอีกครั้งในใจ... "_จูเนียร์ออกมากินมื้อค่ำกัน.._"   ร่างเล็กหัวใจเต้นแรกอยู่ลึกๆเขาคิดถึงคำตอบที่มีตัวเลือกเพียงสอง... นิ้วโป้งของเขาขยับเล็กน้อย..ก่อนจะกดตอบไปแบบไม่ตั้งสติ..."ครับ.." หนุ่มน้อยรู้สึกตื่นเต้นอยู่ไม่น้อย. สายตาแววใสจ้องดูข้อความที่จะถูกตอบกลับมา..."_ครับ..อยากเจอน้องจะแย่อยู่แล้ว^^_"อีกฝ่ายพิมพ์กลับมาด้วยความรวดเร็ว... จินยองรีบวิ่งไปเปลี่ยนเป็นเสื้อชุดเก่ง...เชิร์ทสีน้ำเงินกับกางเกงขาสั้นสีขาว...เขารีบวิ่งเพื่อไปให้ถึงที่นัดหมายให้เร็วที่สุดมือคว้าเอาประเป๋าตังค์หนังสีน้ำตาลเข้มมาก่อนจะยัดลงในช่องกระเป๋ากางเกง... "น้องจินยอง..."เสียงคุ้นหูดังขึ้นปะปนกันกับเสียงรถยนต์แล่นผ่านพื้นถนน...ชายหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกับเขาค่อยๆชลอความเร็วรถที่ตนขับลง...  เขาเปิดประตูรถสีดำคันใหญ่ออก"ครึก..." เจบีค่อยเคลื่อนตัวออกจากรถคันโปรด...ก่อนจะเดินเข้ามาหาอีกฝ่ายที่ยืนงงงวยอยู่นิ่งๆ"อือ...พี่มานี่ได้ยังไงครับ..ผมไม่รู้เลยว่า..."หนุ่มตัวเล็กกล่าวกะอึกกระอัก...เขาองไปที่ใบหน้าหล่อคมคายของอีกฝ่ายอย่างไม่ละสายตา... "บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าเรียกว่าพี่..เราอายุห่างกันไม่กี่เดือนเองนะ..."ชายสวมเสื้อแขนยาวสีส้มพูดขึ้น"อ้าว...แต่พี่..เอ้ย...นาย...เรียกเราว่าน้องนะ.."จูเนียร์ทำท่าทางไม่พอใจเล็กๆ ก่อนจะยิ้มมุมปากและหัวเราะเบาๆ "เราพูดได้...แต่นายห้าม ฮ่าๆ"  เขาโต้กลับอย่างมั่นใจ"เออๆไปได้แล้ว...ใกล้ถึงเวลาที่เราจองโต๊ะเพื่อไปกินอาหารแล้ว..." เจบีพูดขึ้นพางพลิกข้อมือขวาขึ้นมาดูเวลาบนนาฬิกาเรือนสวย"ครับๆ" จินยองเออ ออแบบไร้สติก่อนที่อีกฝ่ายจะจับมืออย่างแผ่วเบาและพาเข้าไปนั่งบนเบาะหนังสีดำในรถ...ร่างเล็กค่อยๆเอนกายลง..เขารู้สึกสับสน.."จับมือเราหรอ..." เขาถามตัวเองยกมือที่ยังอุ่นอยู่เล็กๆจากเหตุการณ์เมื่อครู่ ถึงแม่จะเป็นการแตะของผิวหน้ามือในเวลอันสั้น แต่ในใจของเขาก็เต้นไม่ปกติเหงื่อเริ่มไหลโชกบนหน้าผาก... แจบอมดึงที่จับก่อนจะออกแรงเปิดประตูรถฝั่งคนขับออก..."ไปเลยมั้ยครับ..ผมพร้อมแล้ว"จูเนียร์พูดขึ้น น้ำเสียงละอ่อนเหมือนเด็ก..."จินยอง...พี่..."ชายหนุ่มพูดด้วยสีหน้าเคร่งครึมร่างเล็กสัมพัสถึงสิ่งนั้นดี...เขาเลื่อนสายตามาปะที่หนุ่มข้างกาย..นัยน์ตาที่ส่อถึงความอัดอั้นในสายตาเจบีเหมือนมีหมอกคัหนาทึบมาบดบันความจริงจากทั้งสอง...จินยองค่อยๆเลื่อนใบหน้าของเขาไปใกล้ๆมองจ้องลงไปในจิตใจของอีกฝ่าย ก่อนจะค่อยๆใช้มือเรียวเล็กลูบหน้าอย่างอ่อนโยน...“นาย..เป็นอะไรหรือเปล่า..”  หนุ่มน้อยถามขึ้นเบาๆ  แต่คำถามนี้ทำเอาฝ่ายตรงข้ามอ้ำอังไปชั่วขณะหนึ่ง“คือ... นายรู้ใช่มั้ย...ว่าเราคิดยังไง..แต่สิ่งที่เราอยากรู้มากกว่า...คือคำพูดจากปากนาย..”เขาพูดเสียงสั่น...ไร้ซึ่งความมั่นใจ ในใจแจบอมมีเพียงความกลัวอนาคต...กลัวคำตอบจากคนที่ตนรัก“อืม...เรื่อนนั้น..ก็ใช่”จูเนียร์ตอบกลั้นเอาไว้“เรื่อง...อะไรหละ...เรื่องนั้นของนายกับเราอาจจะ...ไม่...เหมือนกัน..”ชายหนุ่มฝั่งคนขับพูดกระอึกกระอัก...เขาเบินหน้าไม่กล้าสู้สายตา “เรา...รักนาย..” ร่างเล็กกล่าวออกมาสั้นๆเขายิ้มอย่างจริงใจ..เจบีหันฮวบกลับมาไม่เป็นจังหวะ...หัวใจเขาเต้นระรัวด้วยความดีใจลึกๆ ตาของเขายิ้มหยาดเยิ้มจนหนุ่มตัวเล็กสังเกตุได้ชัดเจน“นายไม่ว่านะ...ถ้าเราจะ...” ชายหนุ่มพูดเบาๆเขาค่อยๆขยับตัวเข้ามาหาอีกฝ่ายอย่างนุ่มนวลก่อนที่จะจูบลงอย่างแผ่วเบาดุจขนนกบนปากสีสตรอวเบอรรี่ที่บอบบางดุจกลีบกุหลาบ“อ่า..อย่าเลยครับ” ร่างเล็กปฎิเสธเบาๆร่างกายแอบขัดขืนเล็กๆแต่ก็ทำไม่ได้“อื้ม..”หนุ่มเสื้อส้มร้องออกมาเบาๆอย่างเร่าร้อน... ลิ้นของเขาทั้งคู่ต่างพัวพันพางลอดสอดกัน..จินยอนพล่ะมือลงมาวางบนเบาะรถก่อนจะกดขยำด้วยความเสียวซ่าน“จินยอง...อืม..” ฝ่ายรุกเรียกชื่อคู่รักฟังปะปนไปกันเสียงหายใจหนัก “อ้า..” “อืม...”เขาจูบดูดดื่มมากขึ้นก่อนจะสอดมือไปตามช่องเสื้อ เนื้อสัมพัสแผ่นหลังบางบอบของหนุ่มนักรับ“อ่า..” จูเนียร์ร้องออกมาเบาๆ   อีกฝ่ายยังคงลอดลวงข้ามมาด้านหน้าก่อนที่จะถอนออก...เจบีค่อยๆถอดกระดุมเสื้อร่างเล็กตรงหน้าอย่างรวดเร็วก่อนจะกระชากออกไป เขาละปากออกจากจุดเดิม ก่อนจะลงลิ้นตามลำคออย่างพลุ่งพล่าน... แจบอมไล่ลิ้นสวาทลงมาถึงหน้าอกบอบบางของอีกฝ่ายก่อนจะอมดูดอย่างร้อนแรง   เนื้อของอีกฝ่ายเปลี่ยนเป็นสีอมแดง...เหงื่อเริ่มไหลซึมออกมาเล็กๆ...
  "อืม...โอ้ย..." ร่างเล็กเผลอครางเบาๆ
"สนุกมั้ย..?" อีกฝ่ายถามเบาๆ น้ำเสียงทุ้มลึกก่อนจะเล่นเกมสวาทต่อโดยไม่รีรอจังหวะ
"อ้า..><" จูเนียร์ร้องออกมาเสียงดัง ก่อนจะเอื้อมมือไปพางบนบ่าอันมันคงของร่างรุก
"พี่แจบอม...อื้ม...ใจเย็น..อ้า"
ชายร่างใหญ่ไม่สนใจคำพูดของอีกฝ่ายแม้แต่น้อย ลิ้นสีแดงไล่เลียด้วยน้ำหนักที่มากกว่าเดิม...

"อืม.." เจบีร้องออกเบาๆในลำคอ พางละริมฝีปากแดงสดออกจากหน้าอกของอีกฝ่าย มือของเขาค่อยๆลูบไล้ไปตามหน้าท้องแผ่นบางน่าถนุถนอมก่อนจะประทับจูบรัวๆแบบไม่เลือกตำแหน่ง ทำเอาร่างเล็กอย่างจินยองเสียวซ่านจนเก็บอาการไว้ไม่อยู่
"พี่ครับ...อย่าทำตรงนี้เลย..อ่า" จูเนียร์พูดแนะปนเสียงครางอ่อนนุ่ม...สายตะเขากวาดไปรอบๆบริเวณรถยนต์สีดำของอีกฝ่าย

"ในรถเลยเถอะ.." เจบีหยุดกิจกรรมชั่วขณะ เขาใช้เสียงปนหอบลึกๆ เหงื่อไหลท่วมกาย...

"ค..ครับ.." เขาตอบไปอย่างไม่คิดคำนึง...
"อืม" อีกฝ่ายพยักหน้าเบาๆ เขาไม่รีรอ ก่อนจะจุมพิตลงที่ปากอีกฝ่ายอย่างร้อนระอุ..."อ่า"

"โอ้ย..." ร่างเล็กร้องออกมา ทันทีที่ฝ่ายรุกปลดตะขอกางเกงออก....เขาจูบลงบนท้องน้อยที่เปลือยเปล่า...ก่อนจะถกกางเกงสีขาวออกอย่างไม่แยแส... มือรุกค่อยๆลูบไล้ไปตามส่วนลับ

"อ้า..!!" จูเนียร์ร้องออกมาเสียงดัง ท่อนเนื้อสีขาวชมพูตื่นตัวจากการปลุกเร้าของฝ่านตรงข้าม

"เอาเลยนะ.." พูดจบ เขาก็ใช้นิ้วเรียวสวยถึงขอบกางเกงใน ก่อนจะออกแรงเบาๆเพื่อเลื่อนลงตามช่องขา เขาลงลิ้นและปากลงบนของล้ำค่าตรงหน้า

"อ้า...พี่"

"อืม.."เขาขานรับเบาๆ ก่อนจะดูดคลึงต่อ...
เจบีค่อยๆชิมรสหวานหอม...ก่อนจะสัมพัสได้ถึงความร้อนอุ่นที่แผ่ซ่านไปทั่วปาก...

รุกถอดกางเกงของเขาออกอย่างรวดเร็ว ก่อนที่อาวุธของเขาจะพร้อมใช้งาน...เลือดสูบฉีดแผ่ซ่านไปทั่วลำตัว..."อืม"

เจบีค่อยๆสอดใส่ท่อนรักเข้าไปในถ้ำสีกุหลาบแดง ก่อนจะเริ่มบรรเลงเพลงรักเชิงสวาทลงบนชายร่างเล็ก...

"โอ้ย...เจ็บ.." ฝั่งรับเผลอครางร้องด้วยความปวดร้าวปนซ่านลึกๆ
"หน่า..." เขาพูดปลอบ ก่อนจะค่อยๆขยับเอวเข้าออกด้วยความพริ้วไหว...ความอุ่นร้อนสาดส่องไปทั่วร่างของจูเนียร์ เขาหลับตาปี๋ด้วยความรู้สึกแรก..."อ่า.." เขาร้องออกมา..
แจบอมยังคงสานต่อความลุ่มหลงด้วยการดำเนินเกมกุหลาบรักต่อไป เขาเคลื่อนสะโพกอันแข็งแรงของเขาถี่ขึ้น..

ร่างเล็กเจ็บปวดลึกๆในช่องรัก เหงื่อโทรมกายอันบอบบางน่าจูบ...เขารู้สึกว่า..."ร่างกายจะแตกออกเป็นส่วน"

"อ่า..." ขอร้องอแกมา พางใช้มือเรียวสวยจับอ้อมอาวุธพกพาของตัวเอง...เขาค่อยๆรูดเข้าออกจนรู้สึกตื่นตัวมากขึ้น...ความรู้สึกนี้ผลั่งพลูจนเขากยุดไม่ได้...นอกจากจะ...ทำมัน..

...เร็วขึ้น...เร็วขึ้น...

หน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยเลือดแห่งรักที่สูบฉีกไปทั่วกายและใบหน้า...
ความเจ็บปวดพลั่งพลูขึ้นแปรเปลี่ยนเป็นความชาชิน...ความสุข...

"โอ้ย..." หนุ่มน้อยร้องออกมาเสียงดังลั่น...ก่อนที่จะปล่อยน้ำสีขาวขุ่นแห่งรักลงบนหน้าท้องได้รูปของร่างรุก..

น้ำสวาทพลุ่งฉีดไปเปรอเปื้อน...
"อ่า...อ่า...อ่า" เขาร้องออก ก่อนที่ตัวจะหดเกร็งอย่างรวดเร็ว...

"อื้ม..." เจบีครางเบาๆ เบาดำเนินการในสงครามรักครั้งนี้ต่อไป...ดาบสีกุหลาบช่อแดงยังแทงเข้าไปในถ้ำแห่งสมบัติล้ำค่า...

เขาใช้มือป้ายเอาน้ำแห่งสวาทรักที่เปรอะเปื้อนบนหน้าท้องตนขึ้นมา ...

แจบอมอ้าปากสวยออก...ก่อนจะลองชิมลิ้มรสชาติหวามหอม...

เขาดูนิ้วตัวเองที่ละนิ้ว ลิ้นดูดดึงเพื่อสัมพัสรสชาติ...ก่อนที่จะกลืนหายไปในลำคอ...

ความพลุ่งพล่านในตัวเพิ่มมากขึ้น ก้อนเนื้อในอกด้านซ้ายเต้นแรงยิ่งกว่าเก่า...

เขาซอยเอวถี่ขึ้น...และถี่ขึ้น... ความร้อนผ่าวผนึกตรงขาอ่อน..."โอ้ย..." เขาร้องออกมา สีหน้าเต็มเปี่ยมด้วยความสุขสวาท...

"โอ้ย...โอ้ย...แต.." เขาพูดไม่สุดเสียง อีกฝ่านรับรู้เรื่องที่จะเกิดต่อไป ...ร่างเล็กกัดริมฝีปากบางของตนเบาๆ...

"โอ้ย...แตก..อ่า..." รุกร้องครางเสียงดังแค่ฟังไม่เป็นภาษา เขาค่อยๆถอนมังกรออกแต่มันได้พ่นไฟออกมานะตรงปากถ้ำแล้ว

น้ำขาวขุ่นหอมหวานไหนพ่นออกมาไม่หยุด...หนุ่มน้อยร่างเล็กร้อนระอุไปทั่วตัว..

"จุก..." เขาร้องบอก

อีกฝ่ายไม่ตอบ เขาจ้องมองผลงานชิ้นโบว์แดงตรงหน้า น้ำรักที่ประเปื้อนร่างโทรมลึกของเขาทั้งคู่...

เจบีทิ้งตัวลงนั่งเอนกายข้ายๆอีกฝ่าย...
"ขอบคุณนะ...ที่รัก.." เขาพูด

จินยองพยักหน้าเบาๆ เขาเคลื่อนหน้าไปเหลือบดูนาฬิกาข้อมือของแฟนหนุ่ม...

"พี่ครับ..ไม่เลนเวลาที่จองโต๊ะแล้วหรอครับ" เจอาร์ถามด้วยน้ำเสียงรุกรี้แกมกังวล นัยน์ตาสั่นคลอนเล็กๆ

"พี่อิ่มแล้ว..."

"ห้ะ...พี่แอบกินข้าวมาก่อนหรอครับ..?"

"เปล่า..." ฝั่งรุกพูดด้วยน้ำเสียงผ่อนคลาย เขามองมาที่จินยองน้อยอย่างไม่ละสายตา...

"พี่แจบอมก็.." เขาตอบด้วยความเขินอาย...

"ต่อไปนี้...น้องมาอยู่กับพี่นะ..."

#END